اصلاح طلبان به ماجرای فلسطین هم با عینک منفعت جناحی نگاه میکنند؟!
تاریخ انتشار: ۱۵ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۰۴۰۵۰۵
فارس پلاس؛ دیگر رسانهها - جهان نیوز نوشت: اصلاح طلبان از هر چیزی ولو موارد حیثیتی و ملی برای خود یک دستاویز سیاسی می سازند. بدین معنا که این جریان سیاسی همه چیز را با عینک منافع خود نگاه می کند و در هر راهی که قدم میگذارد این منافع جناحی خود را لحاظ می کند.
اخیرا «محمد جواد آذری جهرمی» وزیر ارتباطات دولت روحانی در یک برنامه ویژه مردم فلسطین و غزه حضور یافت؛ ماحصل این برنامه که باید برای مردم فلسطین می بود، انتقاد از حاکمیت و دولت بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
نکته قابل توجهی که نشان می دهد بسیاری از سیاسیون اصلاح طلب در موضوع فلسطین به همین مسیر می روند. درحالی که همه از کشتار بی رحمانه و نسل کشی آشکار صهیونیست ها در غزه که رقم آن هر روز بیشتر می شود و بیش از 60 درصد این جنایات را کودکان و زنان تشکیل میدهند اصلاح طلبان حتی در موضع گیری علیه رژیم صهیونیستی راه را کج کرده و سعی می کنند بیشتر اعتراض را به سمت حاکمیت بچرخانند. آذری جهری در پاسخ به انتقاد مجری برنامه به افق فلسطین گفت که اگر جوالدوزی به دشمن می زنیم باید سوزنی هم به خودمان بزنیم که در طنزی جالب مجری برنامه بیان کرد که بیشتر شبیه زدن دسته بیل به خودمان بود.
از سوی دیگر با نگاهی به موضع گیری های سیاسیون اصلاح طلبی چون عباس عبدی، آذر منصوری، معصومه ابتکار، یادداشت های روزنامه های شرق و اعتماد و ... این موضع وجود دارد که در اعتراض به جنایات صهیونیستها به یکباره همه چیز را به سمت کشور خود باز می گردانند و به مسائل داخلی می پردازند که این مساله بسیار قابل تامل و عجیبی در موضع گیری های اصلاح طلبان است.
اخیرا یک نوع سیاست ایجاد جدایی بین حاکمیت و مردم در موضوع فلسطین دیده می شود که معلوم نیست آمار و ارقامی که اصلاح طلبان ارایه می دهند از کجا آمده است. به طور مثال معصومه ابتکار، فعال چپ و از مقامات دولت روحانی به تازگی در یادداشتی پیرامون حمایت اکثریتی مردم ایران از غزه نوشته است: «نوع نگاه حاکمیت و استانداردهای دوگانه باعث شده بخش قابلتوجهی از اقشار مختلف در دفاع از مظلومیت مردم غزه دچار تردید شوند!»
جالب اینجاست که به نظر می رسد این نوع تحلیل فقط مختص خانم ابتکار نیست و آذر منصوری رئیس غیر قانونی جبهه اصلاحات نیز در یادداشتی با عنوان «برخورد دوگانه در دفاع از مظلوم» نوشت: «همه میدانیم ظلمی که بر مردم فلسطین طی این سالها رفته با هیچیک از این تصاویر قابلمقایسه نیست و آنچه مسلم است انتشار متعدد این نوع تصاویر با هدف جابهجا کردن مظلوم و ظالم است و ای کاش نیروهای مقاومت اجازه نمیدادند این تصاویر خلق شود و اینچنین هدف حمله که دفاع از تمامیت ارضی فلسطین است، تحتالشعاع این صحنهها قرار گیرد. اما سوال اصلی که این نوشتار در پی پاسخ به آن است این است که چرا در کشور ما همراهی با مردم و مقاومت فلسطین در سطح رسانهها و نهادهای رسمی و گروههای منتسب به حکومت خلاصه میشود و جامعه به مانند سالهای ابتدایی انقلاب و مانند قبل، همراهی لازم را به این موضع حاکمیتی ندارد؟»
موارد مشابه دیگری از این اظهارات در جریان اصلاحات درباره تحولات فلسطین و فضای کشورمان منتشر شده است که به سبب مشابهت آن در اینجا از ذکر این موارد چشم پوشی می کنیم. اما باید یک موضوع بسیار قابل توجهی را در این حیطه در نظر بگیریم که یا اصلاح طلبان تفکیکی میان سیاست خارجی و داخلی قائل نیستند که این موضوع شدنی نیست و یا اینکه قصد دارند که از هر چیز ولو مشکلات مردم فلسطین به نفع جریان سیاسی خود ماهیشان را از آب بگیرند.
هر چند که باید اصل این ادعا را نیز زیر سئوال برد که اصلاح طلبان چگونه به این موضوع یقینی رسیدهاند که بخشی از مردم ایران که جزو انسانی ترین و پرعاطفه ترین مردم دنیا هستند چشم خود را به جنایات اسرائیل بسته اند و با وجود همه جنایاتی که هر روز در شبکه های اجتماعی توسط کاربران مردمی دیگر منتشر میشود نسبت به این جنایات بی تفاوت هستند؟! جالب اینجاست که همین مردم وقتی جلو دوربین برنامههای اینترنتی و نه صداوسیما قرار می گیرند درباره جنایات صهیونیستها در غزه با نفرت تمام موضع گیری و آنرا محکوم می کنند. اخیرا یکی از برنامه های اینترنتی که در آن خانمی با تیپهای روشنفکری حضور داشت واکنشهای قابل تاملی از مردم خیابان که اکثرا جوان بودند گرفت که نشان می داد چقدر موضوع مقابله با جنایات اسرائیل در میان مردم ایران قوی است. این درحالی است که انتشار تصویر این جنایات باعث شده مردم کشورهای غربی نیز نسبت به این جنایات موضع گیری کنند. به نظر می رسد اصلاح طلبان در اظهار نظرهای جدید خود درباره موضوع مهم فلسطین سعی دارند یک خط مرموز دیگری را به جامعه القاسازی کنند که از آن چزی جز شکست دوباره عاید آنان در پیشگاه افکارعمومی ایران نمیشود.
پایان پیام/غ
منبع: فارس
کلیدواژه: جهان نیوز دولت روحانی فلسطین اصلاح طلبان مردم فلسطین موضع گیری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۰۴۰۵۰۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فاکتور اشتباه و شیطنت آمیز اصلاح طلبان در خصوص شرایط امید در جامعه/ آغاز کنشهای انتخاباتی رادیکالها پس از عملیات تحریم!
جریان اصلاحات در حالی به نقد ساختاری می پردازد که خود بخش اصلی از عاملیت و ترک فعلها بوده است.
سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارشها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل با نام «ویژههای مشرق» شما را در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامههای کشور قرار میدهیم.
در این ویژهنامه، نگاهی به آخرین مواضع جناحهای سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته میشود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافتهای مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید
************
روزنامههای امروز یکشنبه ۹ اردیبهشت ماه در حالی چاپ و منتشر شد که خداحافظی با اقتصاد زیر زمینی، تولید زیر تیغ واردات یارانه ای، چالش ازسرگیری مذاکرات هستهای و یک صندلی و چندین مدعی در صفحات نخست روزنامههای امروز برجسته شده است.
برخی اصلاح طلبان در اقدامی مزورانه در حالی در رسانه های خود از تبدیل شدن امید در ایران به امری مناقشه آمیز سخن به میان میآورند که بررسیها نشان میدهد ادعاهای آنان مبتنی بر پیمایش های دهه ۹۰ یعنی دولت مورد ائتلاف آنان میباشد.
آغاز این کنشها با توییت سعید حجاریان تئورسین اصلاحات درباره «امید» در سیاست و جامعه آغاز شده است، روزنامه آرمان امروز نوشته است:
سعید حجاریان، تئوریسین و فعال سیاسی اصلاح طلب در توئیتی نوشت: به حفظ «امید» و نگه داشتن شعله شمع باور دارم ولی تؤامان «نقد» را شرط لازم هر گشایش و سخن ایجابی میدانم. این فعال سیاسی اصلاح طلب، اخیرا توئیتی منتشر کرده و در آن نوشته بود: «دولت سیزدهم و تفکر حاکم بر آن چماقی بود به بار شیشه مملکت؛ مسئله نرخ بنزین، «نور» حجاب و دیگر طرح ها و اقدام های در پیش هم ضربات مهلک تری هستند. تداوم این تفکر در دولت چهاردهم آخرین چماق است بر بار شیشه و دیگر چیزی باقی نخواهد ماند.
این روزنامه اصلاحطلب در ادامه نوشته است:
این سخنان وی با واکنشی را به همراه داشت که عنوان کرده بود دیگر بار شیشهای نمانده که بخواهد حفظ شود. حجاریان در پاسخ به این نقد، توئیتی دیگر در شبکه اجتماعی ایکس منتشر کرد و در آن نوشت: منتقدی مجرب نقدی بر این پست نگاشته و بیان کرده اند: «چیزی باقی نخواهد ماند» گزاره ای آخرالزمانی است؛ یعنی چیزی متصور نیست که برای حفظ اصلاح اش تلاش کنیم. پاسخ اینجانب: به حفظ «امید» و نگه داشتن شعله شمع باور دارم ولی تؤامان «نقد» را شرط لازم هر گشایش و سخن ایجابی میدانم.
بررسیها در این رابطه بیانگر آن است که اصلاح طلبان با طرح این ادعا که ساختار جامعه ایران فاقد توان تولید و بازتولید امید شده است، تاکید می کنند، ساختارهای اصلی و مسلط که در جامعه ایران جاری است فرصت عاملیت را از بخش عظیمی از جامعه خصوصا نخبگان سلب نموده و برعکس نومیدی را میگستراند.
اصلاح طلبان همچنین با تاکید بر بررسی تغییرات جامعه، ضرورت بررسی سویه ها، مولفه ها، خواسته ها، مطالبات، تصورها و رفتارهای فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی آن را مورد تاکید قرار داده و می کوشند وضعیت فعلی جامعه را «بی آینده»، «بی افق» و سراسر «تیره و تار» تصویر سازی کرده و از سوی دیگر نظام حکمرانی را مورد هجمه قرار دهند.
روزنامه اعتماد نیز در یادداشتی معنادار به پیمایش امید در جامعه پرداخته و مینویسد:
امید در ایران به امری مناقشهآمیز و پرابلماتیک و مساله اجتماعی مبدل شده است، امید در ساختار اجتماعی باید تولید و بازتولید شود اکنون ساختار جامعه ایران فاقد توان تولید و بازتولید امید شده است، ساختارهای اصلی و مسلط که در جامعه ایران جاری است فرصت عاملیت را از بخش عظیمی از جامعه خصوصا نخبگان سلب نموده و برعکس نومیدی را میگستراند. در دهه اول هزاره سوم شاخص نیکبختی در ایران از صد کشور پنجاه و چهار بوده و اکنون به هفتاد تنزل یافته است.
در ادامه این یادداشت آمده است:
شوربختانه در پیمایشهای متعدد ملی دیگری نیز تایید شده است، ازجمله در پیمایش ملی سرمایه اجتماعی (۱۳۹۵) که پنداشتهای مردم در حوزه مولفههای سرمایه اجتماعی را ارزیابی نموده است، نشان میدهد که ۸۰درصد مردم درخصوص موفقیت نظام در حل مشکلات ارزیابی در حد کم و خیلی کم داشتهاند و تنها یک درصد در حد زیاد و خیلی زیاد امید به توان نظام در حل مشکلات داشتهاند. یا در شاخص ارزیابی نسبت به روند آینده جامعه در سه قلمرو رفاه، وحدت و همدلی و فقر یافتههای امیدبخشی حاصل نشده است.
اصلاح طلبان با تاکید بر بررسی تغییرات جامعه، ضرورت بررسی سویه ها، مولفه ها، خواسته ها، مطالبات، تصورها و رفتارهای فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی آن را مورد تاکید قرار داده و می کوشند وضعیت فعلی جامعه را «بی آینده»، «بی افق» و سراسر «تیره و تار» تصویر سازی کرده و از سوی دیگر نظام حکمرانی را مورد هجمه قرار دهند.
اصلاح طلبان در حالی مدعی پیمایش ها در خصوص شرایط ناامیدی در جامعه هستند که این پیمایش ها در بازه زمانی ۳ دهه گذشته به ویژه دهه ۹۰ بوده که از قضا جریان اصلاحات خود بخش مهمی از سیاستگذاری و روند اجرایی کشور هم در دولت اصلاحات و هم به انحای دیگر در دولت روحانی بر عهده داشته است.
این موضوع زمانی اهمیت می یابد که در یابیم جریان اصلاحات در حالی به نقد ساختاری می پردازد که خود بخشی از این ساختار و شرایط مورد ادعای آنان در حقیقت بخشی از عاملیت و ترک فعل های آنان بوده است.
اصلاح طلبان همچنین بدون اشاره به کاستی ها و انتقادات وارده به دولت های مختلف در پیگیری برنامه های توسعه، معطل نگاه داشتن کشور به دلیل مذاکرات خارجی و ...بوده اند که حتی عالی ترین مقامات کشور نیز انتقاداتی به عدم پیشرفت در دهه ۹۰ مطرح کرده و نسبت به تعلل ها، کم عملی ها و بی عملی ها انتقاد کرده بودند. این در حالی است که این بخش از اصلاح طلبان تلاش دارند طی یک کنش سیاسی- رسانه ای اقدام به فاکتور کردن کم کاری ها به نام حاکمیت می باشند، هدف از این اقدام فضاسازی خاص برای حضور در عرصه انتخابات پس از تحریم آن است.